TY TË KËRKOJ

TY TË KËRKOJ

                                    Mundohem të të harroj ty,

                                    Trupin tënd-hapësirë e bardhë me valë të trazuara

                                    Sytë e tu-dritaret e mia

                                    Buzët e tua-afshin tim fërgëllues

                                    Dhe gjinjtë-kënaqësinë e gjumit tim ëndërrues

                                    Që vritet sa herë jam larg teje...

                                    Dhe jam i pafuqishëm të të harroj

                                    Sepse pa ty jam një  pemë rrënjëdalë

                                    Që  thahet brenda ditës

                                    Pa ty më mungon pesha

                                    Kaq e nevojshme për ekuilibër

                                    Dhe bota më duket si një objekt butaforik

                                    Që shqisat i zhgënjen.

                                    Kur dua të të harroj

                                    Trembem të të harroj

                                    Se harroj veten.

                                    Kaq e vështirë është të të harroj

                                    Sa duhet të të kërkoj.

                       

                                                Petrit Qejvani,1989