Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2012

TRONDITJE



  Një grua e trondit  gjithnjë një burrë
      Siç po bën me mua edhe ti tani
      Ndonese ka vite qe ndezim njeri-tjetrin
      Llava e dashurise ende ngroh ne brendesi..

      Te shoh me vemendje, i pikelluar
      Per shkelqimin e zbehur te gjithckaje qe kishe:
      Per vijat e fytyres, damaret tinzare
      Qe vrasin cdo dite rinine tende te magjishme.

      Por besome, tani edhe me shume te dua
      Se atehere kur u njohem,vite me pare
      Se, vec dashurise, tani ka dhe shume dhembje
      Qe qendis zemren qe regetin ngadale.

      Tani edhe buzet kane nje shije tjeter
      Dhe zjarri i fshehur digjet ne thellesi
      Por mjafton fryma e ngrohte e njeri-tjetrit
      Qe prushi i mbuluar te ndizet perseri.

      Prandaj dashuria tani eshte me e rende
      Si nje statuje mermeri, qe gjithe shekujt mban.
      Dhe ne te dy jemi me te thelle se dikur.
      Jo dallge ne siperfaqe, qe i tall era ne oqean.


      Ne jemi amforat e qeta ne fund te detit
      Qe dashurine e kthyem ne nje perle ketu,
      Ndersa guacken e saj e flakem ne rini
      Dhe kushedi ne c’brigje endet tej-tehu.

            E shtrenjta ime, tani ti vlen me teper
            Si cdo kryeveper, kur koha kalon.
            As nje miss nuk me trondit sa ti
            Miss Dashuria, qe rinine e arte me zgjon.


                      Petrit QEJVANI,  2009.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου