Bjondja e Pireut

                                                Bjondja e Pireut

                                    Në kafe ‘Notos’ në mbrëmje buzë detit

                                    Përballë një bjonde greke më rri

                                    As dëgjoj fare ç’më thonë shokët

                                    Në tavolinën përballë është ulur  një perri.

                                    E bukur, o zot!një Helenë moderne

                                    Me kostum meshini të zi rri serbes

                                    Herë pas here hedh këmbën përmbi këmbë

                                    Dhe tymos një cigare plot finesë.

                                   

                                    E shoh drejpërdrejt,pa turp fare

                                    Ndonëse jam i turpshëm sa s’ka

                                    Në sytë e saj një dritë lozanjare

                                    Më jep ca sinjale të thella,hata.

                                    Ndonëse cigaren prej vitesh kam lënë

                                    Një cigare kërkoj,e ndez me nxitim

                                    T’i bëj shoqëri grekes magjike

                                    Që vale magnetike më lëshon me guxim.

                                    Edhe unë i përgjigjem lojës

                                    Bile e teproj,e kaloj cakun

                                    I shkel syrin grekes elegante

                                    Se paku kështu e heq merakun.

Nxjer pasaportën dhe e shfletoj

Tavolina zien nga bisedat

Ndonëse në tavolinë flitet shqip

Grekja s’heq dorë nga të vetat...

Shokët më thonë të merr për të huaj     

Kushedi ç’i dukesh,italian apo spanjoll.

Ndryshe nuk do të shihte me vëmendje

Shqiptarët në Greqi nuk i respektojnë.

Kurrë nuk më ka mgjepsur kaq në bjonde

Ishte e para që më pushtoi befasisht

Por unë s’isha Paridi që rrëmbeu Helenën

Në Athinë unë isha thjesht një turist.

Të nesërmen ikja, e lija Athinën

Dhe greken e bukur s’do ta shihja më   

Veç imazhin e saj të mahnitshëm

Do ta mbaj në kujtesë për gjithnjë.

Unë s’kisha shkuar në Greqi

Greken e bukur të rrëmbeja

Ne dhe kështu në gjendje lufte ishim...*

Pale të shpallnim luftra të reja.   ..

                                    Janar 2002

Shënim:aludohet ironikisht për ligjin e luftës që Greqia i shpalli Shqipërisë gjatë LuftësII botërore ,pasi u sulmua nga Italia fashiste nga territori i pushtuar shqiptar.