NJE DEKLARATE E NXEHTE E NJE IMAMI TE SHKODRES

                        NJË DEKLARATË E NXEHTË E IMAMIT TË SHKODRËS

                                   

                                                            Nga Petrit Qejvani

            Para dy-tre ditësh një medie kombëtare vizive transmetoi një takim të  imamit të Shkodrës  me besimtarët muslimanë. Me një oratori për ta patur zili, duke komentuar ngjarjet e ditëve të fundit në Shqipëri në rolin e një analisti,  ai artikuloi disa mendime të guximshme  me zë të lartë për situatën në Shqipëri, duke filluar nga gjendja e pakënaqshme te fjalori i pa hijshëm dhe prej vagabondësh i politikanëve në Kuvend e deri tek aludimet për arrestimet e fundit të dy imamëve të vetshpallur dhe disa besimtarëve muslimanë.       Nuk e di si dhe pse i bashkoi këto dy gjera ky imam, pasi është hera e parë që një njeri i fesë analizon dhe sulmon direkt politikën dhe merr pjesë në një debat mbi etikën në politikë. Bile, e theksoi se prej politikanësh të tillë nuk mund të presësh gjëra të mira. Dhe mendoj se në këtë pikë imami nuk gabon, kur shpreh mendimin ë vet.

            Por tjetër gjë më duket se ia vlen të diskutohet. Ndërsa për pjesën politike ishte shumë i qartë, ishte evaziv kur përmendi se këto gjëra ( nuk e artikuloi qartë përse e kishte fjalën) të kujtojnë kohen e komunizmit, pra, (siç ë kuptojmë ne) kohën e përndjekjes së njerëzve të fesë.

            Për ta kuptuar nëntekstin e asaj çka shqiptoi turbull imami, na ndihmon paralelja që  ai bëri me këtë rast midis përndjekjes dhe dënimit të njerëzve të fesë në kohën e diktaturës dhe arrestimeve të fundit të një grupi besimtarësh muslimanë të akuzuar për xhihadizëm, megjithëse nuk  ë përmendi me emër faktin e fundit. Një paralele e tepruar dhe e pavend. Ndoshta imami u nis nga solidariteti  për vëllezërit ë tij të besimit. Por, sidoqoftë, reagimi i tij tregon se kemi probleme në gjirin e komunitetit të besimtarëve muslimanë. Duket se fryma ekstremiste e islamit po depërton edhe në islamin paqësor shqiptar. Ajo që kam trajtuar edhe në një shkrim tjetër rreth kësaj teme në nje te perditshme para pak ditesh dhe rreziqet që vijnë prej kësaj fryme, tregojnë se nuk jemi në fushën hipotetike. Më tepër se ai grup i vogël xhihadistësh, shqetësuese është deklarata e këtij imami para besimtarëve ditën për diell, duke bërë thirrje për “shtrengim radhësh” e solidaritet ndaj “sulmeve” që po i bëhen islamit. Po kush po i bën sulme islamit? Qeveria? Shteti? Sipas imamit te Shkodrës shteti duhet të shohë ëndrra dhe të mos veprojë kur shkelen ligjet?!

            Imami duhet të kuptojë se imuniteti i tij dhe i çdokujt tjetër ekziston sa kohë cdo njeri zbaton ligjin. Pra, imami i Shkodrës i kundërvihet shtetit dhe mbron ekstremistët nën petkun e “mbrojtjes” së  islamit. Nuk e di a respektohet hierarkia në komunitetin myslyman (them se po) dhe a mban përgjegjësi ai, apo çdo imam ka të drejtë të flasë si të dojë? Mendoj kështu pasi komuniteti mysliman nëpërmjet drejtuesve kryesorë të tij u distancua nga veprimet ë grupit xhihadist dhe çdo fryme ekstremiste. Pavarësisht kësaj, ky rast tegon se punët në komunitetin musliman, nuk janë kaq mirë dhe se është ë udhës që drejtuesit e tij ta shohin me sy kritik dhe ta analizojnë jo vetëm ç’ndodhi me celulën tashmë të arrestuar, por dhe me deklarata të tilla të rrezikshme dhe të papërgjegjshme.

            Islami shqiptar duhet të ruajë frymën paqësore dhe bashkëjetesën me besimin e krishterë si një pasuri dhe kusht të kohezionit të shëndetshëm të shoqërisë shqiptare. Çdo nënvlerësim i këtyre “rasteve” të çon në situata problematike me dëme të pariparueshme. Dhe ky nuk eshte amplifikim që po u bëjmë këtyre ngjarjeve. Por tërheqje vëmëndjeje gjithë atyre që kanë përgjegjësinë para besimtarëve, para shoqërisë shqiptare dhe shtetit shqiptar. Dhe sikur të ketë një dozë zmadhimi në shqetësimin tonë, më mirë zmadhimi i së keqes për ta parë më mirë se sa mbyllja e syve para saj.

Publikuar ne gazeten SOT, date 25.03.2014